Dzień dobry! W jeszcze starym roku, który mam nadzieję dla każdego przyniósł coś dobrego.
Ja chciałabym złożyć w nadchodzącym Nowym Roku wszystkim naszym milusińskim, wszystkim rodzicom, pracownikom przedszkola życzenia
Dobrego zdrowia, powodzenia,
aby troski życia zaginęły w mroku,
a wszystkie złe chwile zostały za Nami.
Nowy Rok niech przyniesie Nam wiele radości,
a przede wszystkim szczęścia i miłości
Czekaliśmy na te święta z utęsknieniem, a teraz okazały się faktem.
Ja również z radością pragnę złożyć wam życzenia w ten piękny wigilijny wieczór
Nasza przedszkolna wigilia
Wczoraj pisałam o przygotowaniach do naszej wigilii, a dzisiaj obiad wigilijny jest już faktem.
Punktualnie o godzinie 12.00 obie grupy wkroczyły na jadalnię i wszyscy spokojnie zajęli miejsca przy stolikach pięknie udekorowanych przez panie nauczycielki.
Miejsca przy stolikach zajęli też nasi goście, czyli będący na terenie szkoły pracownicy i oczywiście nasza pani dyrektor.
To właśnie pani dyrektor jako głowa zespołu złożyła dzieciom i pracownikom świąteczne życzenia zdrowia, zadowolenia, odpoczynku w czasie świąt, rozpoczęła też modlitwę przed obiadem.
Dzieci z uwagą wysłuchały jej słów, z powagą zmówiły modlitwę, a następnie spokojnie jak nigdy dotąd przystąpiły do spożywania posiłku. To był naprawdę szczególny dzień, bo w większości obiad został zjedzony.
W oczekiwaniu na maruderów maluszki z p. Ewą wyrecytowały piękny wiersz o choince, a starszaki z p. Małgosią zaśpiewały kolędę „Dziecina mała”. Gdy już wszyscy zjedli p. Grażynka zaprosiła gości do wspólnego kolędowania z dziećmi. I tak popłynęły piękne kolędy „Dzisiaj w Betlejem”, „Wśród nocnej ciszy”, „Pójdźmy wszyscy do stajenki”
Na zakończenie p. dyrektor podziękowała wszystkim za wspaniały obiad, piękną oprawę muzyczną w wykonaniu przedszkolaków.
Pełni wrażeń wróciliśmy do swoich sal. A jutro znów mamy nowy dzień i przychodzimy do przedszkola.
Święta się zbliżają
To, że już święta za pasem wszyscy odczuwamy. Dzieci już podekscytowane, co i raz mówią, że w domu mają już ubraną choinkę.
W przedszkolu też już weszliśmy w przedświąteczne przygotowania.
Zaczęło się od udziału naszych dzieci w gminnym konkursie „Najpiękniejsza ozdoba choinkowa”
w grupie młodszej pani Ewa przygotowała z Zosią P. pięknego aniołka.
A w grupie starszej do konkursu włączyli się również rodzice i tak Madzia. Pod okiem mamy przygotowała piękną bombkę, a Weroniczka S. piękną dekorację pod choinkę.
Madzia J. - gratulujemy Madzi i pozostałym dziewczynkom – tak trzymajcie i dalej startujcie w konkursach!!
Była też „Kartka dla seniora” dzieci same dobierały sobie świąteczne elementy i naklejały na kartce, w ten sposób powstała jedyna w swoim rodzaju kartka świąteczna. Potem jeszcze brokatu aby wszystko błyszczało, wklejenie życzeń no i oczywiście każdy samodzielnie swoją kartkę podpisał. Mam nadzieję, że przyniosą one seniorom dużo radości.
Maluszki pierwsze ubrały choinkę w swojej sali, aż im starszaki zazdrościły.
Ale i w naszej sali pojawiła się we czwartek. Wszyscy mogli wybrać i zawiesić na choince bombki, świecidełka, a następnie łańcuchy i piękne kolorowe lampki
Przyszedł też czas na na przygotowania do przedszkolnej wigilii. Sprawa posiłków, to oczywiście kuchnia, ale my z dziećmi postarałyśmy się o przygotowanie stroików. Starszaki przygotowały piękne aniołki, mamy też papierowe choinki. Pani Ewa przyniesie gałązki jadły, pani Grażynka stroik ze świąteczną świecą i już będą stroiki.
Przygotowaliśmy też stroik do p. Sawickiego z Inter ZOO. W tym roku to stroik przygotowany w części przez mamę Weroniki S., pojawiła się tam też choinka z szyszek i piękny anioł oraz świąteczną kartka z życzeniami od wszystkich przedszkolaków.
Oczywiście nasze kąciki plastyczne z pracami dzieci też zmieniły swój wygląd na świąteczny – sami spójrzcie;
to prace plastyczne maluszków
Witaj Mikołaju!!!
Wreszcie nadszedł ten dawno oczekiwany dzień!! Wszystkie dzieci od rana nie mogły przestać myśleć, kiedy nareszcie przyjdzie.
Większy dylemat miały starszaki, no bo zawsze przychodził do sali maluchów, gdzie czekały na niego obie grupy. W tym roku epidemia spowodowała, że każda grupa musiała pozostać na swojej sali – czy Mikołaj będzie wiedział, że my tu na niego czekamy?
Sale przygotowane, dzieci przygotowane, wszystko się okaże po śniadaniu.
Sala starszaków
Aż tu o 9.50 dotarła do nas wiadomość: Mikołaj zbliża się do naszego przedszkola od strony ogrodu. O dziwo wszyscy zmieścili się przy oknach bez przepychanek. Nic nie widać!!! Aż zza szkoły wynurza się czerwona postać i pewnym krokiem przez ogród zmierza do przedszkola. Starszaki machały rękami i wołały: Witamy cię Mikołaju!! Tylko w ten sposób mogły zwrócić na naszą grupę uwagę szacownego gościa.
Cisza na salach. Ktoś dzwoni, pani Ania otwiera, a tu w drzwiach Mikołaj i wesoło wita wita panie. Mimo, że sala starszaków jest pierwsza, to Mikołaj pewnym krokiem zmierza do maluchów- czyli tam, gdzie co roku przychodził.
Nasze kochane „Misie” szczęśliwe, cichutkie – co też będzie się działo, a tu Mikołaj mówi, że musi na chwilę odpocząć, bo bardzo się zmęczył długą drogą.
Gościowi bardzo się podobał, ale chciał się troszkę dowiedzieć o dzieciach, więc padły pytania: czy wszyscy są grzeczni, czy wszyscy lubią zupkę, czy wszyscy grzecznie zjadają obiadek, czy już nikt nie płacze i czy słuchają rodziców….? No przecież nie mogło być inaczej: wszyscy są grzeczni słuchają rodziców, a w przedszkolu zjadają zupki, a nawet surówki – są wzorowi!
W nagrodę Mikołaj rozdał wszystkim prezenty, a na koniec zrobił sobie z dziećmi zdjęcie.
Chwilę pomyślał, posłuchał jeszcze piosenki „Przyjedź do nas Mikołaju” i powoli ruszył do drzwi, aby z kolei zapukać do drzwi starszaków.
Z jaką radością przyjęły go „Tygryski”, które przez cały czas myślały czy znajdzie ich salę - i znalazł.
Znowu odpoczął chwilę zmęczony długą drogą, posłuchał wiersza o Mikołaju, zrozumiał poprzez wiersz jaki problem mają dzieci z grzecznością:
„... Tylko jakby tu powiedzieć
– my nie potrafimy pięć minut usiedzieć,
gdyby nie nadzieja na twoje prezenty
i od naszych mamuś dwa słowa zachęty,
toby iskry poszły i drzazgi wokoło,
- ale za to wszystkim byłoby wesoło!
My tak czasem rozrabiamy,
ale to nie znaczy, że cię nie kochamy.
Życzymy ci wszyscy dużo zdrowia, siły.
A za rok przyjeżdżaj - bardzo cię prosimy!”
Porozmawiał jeszcze o ich problemach, czy zjadają obiady – bo to bardzo ważne, czy słuchają rodziców i wiele innych. Oczywiście, że podobnie jak u młodszych kolegów wszyscy zjadają całe obiady z surówkami, słuchają swoich rodziców, pomagają im w pracach domowych, nigdy nie kłócą się z rodzeństwem ….. .
I nadeszła ta upragniona przez wszystkich chwila, kiedy Mikołaj przystąpił do rozdawania paczek, chociaż wcześniej upewnił się, czy na pewno wszyscy chcą duże prezenty, czy może wolą mniejsze. Odpowiedź mogła być tylko jedna – duże!
Podczas rozdawania prezentów tego zapytał po imieniu o rodzeństwo, tamtego o zdrowie, jeszcze innego pogłaskał po głowie, pochwalił, że grzecznie umie podziękować za prezent - tylko skąd on tyle wiedział o ich rodzeństwie, rodzicach – ten Mikołaj naprawdę wszystko wie.
Poprosiła, aby Adaś pokazał "pajacyka". Pochwalił, że ładnie przywitali panią dyrektor.
Potem jeszcze zapytał, czy panie też były grzeczne i nie krzyczały na dzieci – po chwili zastanowienia wszyscy odpowiedzieli, że tak i Mikołaj może spokojnie paniom też wręczyć upominki.
Kiedy zmęczył się rozdawaniem paczek, poprosił jeszcze o zaśpiewanie piosenki. Wszyscy głośno zaśpiewali „Jadą jadą sanie księżyc złoty świeci, hej jedzie w nich Mikołaj do wszyściutkich dzieci”
Mikołajowi chyba spodobała się też piosenka, bo poprosił o wspólne zdjęcie, aby mógł w przyszłym roku odszukać naszych starszaków – już w szkole. odchodząc zapowiedział też, że z niektórymi na pewno się jeszcze spotka w ich domach
Pożegnaliśmy się więc z Mikołajem, z nadzieją, że w przyszłym roku znowu odwiedzi nasze przedszkole.
Dziękujemy ci Mikołaju za twoją pamięć o dzieciach, ale też za upominki dla personelu!!!!
